W przypadku wykrycia ubytków w zębie typową reakcją stomatologa będzie zastosowanie specjalnego, chemicznego środka wypełniającego, który umieszczony zostanie w pozostałych strukturach zęba.

Dzięki temu przywrócona zostanie normalna funkcja zęba. Taką procedury nazywamy potocznie wypełnieniem ubytku. Do wypełnienia może być zastosowany szereg materiałów zawierających szkło, kwarc, barwniki i żywice, posiadający charakterystyczny, srebrny kolor, amalgamat lub też złoto.

To ostatnie jest doskonałym materiałem dentystycznym lecz ze względu na jego cenę i nie dla wszystkich akceptowalny kolor, nie jest często stosowane. W przypadku gdzie z powodu zaawansowanej próchnicy lub też fizycznego uszkodzenia zęba (ukruszenie, ułamanie) pozostałe struktury zęba nie są wystarczające aby zastosować klasyczne wypełnienie, można zastosować koronkę stomatologiczną.

Może ona spoczywać na pozostałej strukturze zęba. Powszechnie używa się materiały takie jak ceramika i złoto lub też ich kombinacja.

Na decyzję o zastosowaniu tradycyjnego wypełnienia lub też koronki wpływają takie czynniki jak: położenie zęba i jego funkcja, możliwość zastosowania posiadanych materiałów i ich odporność na użytkowanie oraz względy estetyczne.

Dużą zaletą zastosowania koronek jest fakt, że dają one lepszą ochronę przed próchnicą dla pozostałej struktury zęba i są bardziej odporne na czynniki takie jak bakterie i kwasy zawarte w ślinie.

Decyzja o zastosowaniu koronki lub tradycyjnego wypełnienia powinna być podjęta przez stomatologa po przeanalizowaniu wszystkich czynników i konsultacji z pacjentem.